احساس درماندگی
آیا احساس می کنید دست تنها و درمانده شده اید ؟
گاهی اوقات شــما احساس می کنید که خیلی دســت تنهــا و درمانده شــده اید و کاری از دســتتان بــر نمــی آید. خیلی دلتان می خواهد از آن شرایط رها شوید و کنتــرل زندگیتان را به دســت بگیرید. باوجود اینکه این شرایط بسیار سخت و غیرقابل تحمل اســت اما باید این نکته را گوشــزد کنم کــه جایگاه خوبی اســت. ناراحتی و عــدم آرامش و امنیت باعث می شــود که از روال معمول زندگی خارج شــوید و بــه خاطــر بیاورید که شــخص دیگری پادشــاه زندگیتان اســت. چنین
وضعیتــی یک دو راهــی در پیش رویتان قرار خواهد داد که هر یک از آنها شما را به مقصدی هدایت خواهد نمود که فاصله بســیار زیادی با هم دارنــد. یکی از آنها شما را به جایی می رساند که از خداوند رویگردان شــوید و از کارهای او دلســرد و مغموم گردید ولی راه دیگر شــما را به مقصــدی می رســاند کــه در آن نزدیکی بیشــتری بــا خداونــد خواهید داشــت.
زمانــی کــه در رنــج و مشــقت بــه ســر مــی بریــد، نیازتــان بــه خداوند بســیار بیشــتر از ســایر مواقــع اســت. هرچــه بیشــتر به خداوند نزديك شــوید و به او اعتمــاد و تکیه نمایید بیشــتر و عمیقتر در محبــت الیزال او غرق شــده و از آن لــذت خواهید بــرد. در محبت و اعتماد بــه او بمانیــد تا او شــما را بلنــد کند و برافرازد. در این حین تمامی ناراحتی ها و نگرانی های خود را به او بسپارید زیرا او به شــدت نگران شــما و به طور دائم از شــما مراقبــت و محافظــت می کند. زمانــی که به خداوند اعتماد می کنید در واقع به او پناه می برید. بنابراین اعتماد کردن بســیار فراتر از تکیه کالمی است. وقتــی کــه روز خــود را آغاز مــی کنید و وارد دنیای پر هیاهوی بیرون می شوید مســایل زیادی وجود دارند که موجبات اضطراب و ناراحتیتان را فراهم می کنند مانند برخی از فکرها. اگر هشــیار و آگاه نباشــید این اضطرابها می توانند به طور ناخــودآگاه وارد زندگــی روزمــره شــما شــوند. زمانی که این اتفــاق رخ می دهد ممکن است با خودتان بیاندیشید که چرا مغموم و ناراحت هســتید. بطورمعمول این احساســات را نادیــده می گیرید و یا شــاید هم ســعی می کنید با کار دیگری ماننــد غــذا خــوردن، گــوش دادن بــه موسیقی یا مطالعه آنها را سرکوب نمایید. چقــدر بهتراســت قبــل از اینکــه ایــن احساســات بر شــما تســلط بیایند آنها را از خــود دور نماییــد. بــه همین دلیل اســت که مــی گویم بایــد هشــیار و آگاه باشــید.
زمانی که هشــیار و آگاه هستید مــی توانید به محض حمله نگرانی ها به خداوند پناه ببرید. پناهگاه جایی اســت کــه در آن می تــوان از امنیت و آرامش بهره جســت. خداوند مشــتاق اســت که پناه شــما باشــد و همیشــه در کنارتان است ولیکن شــما نیز باید اشتیاق خود را بــا یــاری جســتن از او نشــان دهید. بــه ایــن ترتیب مــی توانیــد خداونــد را پناهگاه خود بدانید و در او شــاد باشید.
